Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Επιπλοποιός


Δοκίμασα προχτές μετά από πολύ καιρό να πάω για τρέξιμο... Είναι της μόδας τον τελευταίο χρόνο.

Δεν τα κατάφερα τελικά. Το μόνο που κατάφερα ήταν να κάνω μερικούς κοιλιακούς, ραχιαίους και μερικά καθίσματα.

Όταν κατάφερα να κάνω 10 συνεχόμενα καθίσματα, ένοιωσα τον κόσμο γύρω μου να αποκτά επιτέλους νόημα. Ήξερα τι ήθελα να κάνω και πως ακριβώς να το κάνω.

Συνέχιζα να κάνω καθίσματα για περίπου 3 ώρες. Είχα τόσο εθιστεί που δεν το ήλεγχα πλέον. Ήταν κάτι που είχε τη δική του υπόσταση. Αναπολώντας το αίσθημα που ένοιωσα, μπορώ εύκολα να το χαρακτηρίσω σαν μια υπαρξιακή καταιγίδα αγάπης.

Να μην τα πολυλογώ, όταν έφυγα είχα καταφέρει να φτιάξω 20 καναπέδες και 17 καρέκλες....

Ξέρεις...

Καθίσματα...

Αυτό.

1 σχόλιο: